Sunday, 8 July 2012

Call for region to join forces for better education

Oxford University Press settles UK, World Bank probes

Oxford Publishing Ltd, a unit of Oxford University Press, said last week it had settled probes by the World Bank and the UK Serious Fraud Office (SFO) into allegations of corruption in its operations in East Africa, writes Samuel Rubenfeld for The Wall Street Journal.

The publisher became aware in 2011 of “irregular tendering practices” involving its education business in East Africa, immediately began investigating and reported voluntarily to the World Bank and the SFO on its findings, the SFO said. The investigations led the SFO and the World Bank to believe the two Oxford Publishing units “offered and made payments, directly and through agents”, with the intention of trying to win tenders and contracts to publish schoolbooks, the SFO said.

Under separate settlements, Oxford Publishing agreed to pay nearly £1.9 million (US$2.9 million) pounds in a civil recovery order in the UK, and Oxford University Press agreed to pay the World Bank $500,000. The World Bank also announced it debarred the two units – Oxford University Press East Africa Ltd and Oxford University Press Tanzania Ltd – for three years after the parent company acknowledged wrongdoing in Bank-funded projects.
Full report on The Wall Street Journal site

Oxford Publishing Ltd., a unit of Oxford University Press, said Tuesday it settled probes by the World Bank and the U.K. Serious Fraud Office into allegations of corruption in its operations in East Africa.
Caleb Jones/Associated Press
An Oxford English Dictionary, published by Oxford University Press, is shown at the headquarters of the Associated Press in New York on Aug. 29, 2010.
The publisher became aware in 2011 of “irregular tendering practices” involving its education business in East Africa, immediately began investigating, and reported voluntarily to the World Bank and the SFO on its findings, the SFO said.
The investigations led the SFO and the World Bank to believe the two Oxford Publishing units “offered and made payments, directly and through agents,” with the intention of trying to win tenders and contracts to publish schoolbooks, the SFO said.

Under separate settlements, Oxford Publishing agreed to pay nearly 1.9 million pounds in a civil recovery order in the U.K. and Oxford University Press agreed to pay the World Bank $500,000.
“This settlement demonstrates that there are, in appropriate cases, clear and sensible solutions available to those who self report issues of this kind to the authorities,” said David Green, director of the SFO, in a statement.

The World Bank also announced it debarred the two units — Oxford University Press East Africa Ltd. and Oxford University Press Tanzania Ltd. — after the parent company acknowledged wrongdoing by those units in Bank-funded projects. The subsidiaries are debarred for three years, and Oxford University Press received a conditional non-debarment, the World Bank said.
“This debarment is testimony to the Bank’s continued commitment to protecting the integrity of its projects,” said Leonard McCarthy, head of the World Bank Integrity Vice Presidency, in a statement.
Oxford University Press isn’t the first publisher to face the SFO for corruption in Africa. Macmillan Publishers Ltd. agreed in July 2011 to pay a GBP11.2 million fine over illegal payments made by its education division to secure contracts.

More coverage of the Oxford settlements is available here and here.
Along with the settlements, Oxford University Press announced it was taking disciplinary action against those involved in the misconduct, and it is contributing GBP2 million to non-profit organizations for teacher training and other educational purposes in sub-Saharan Africa.
“This GBP2 million contribution is in part a recognition that the conduct of our two subsidiaries in East Africa fell well below the standards we expect within our organization,” said Nigel Portwood, chief executive of Oxford University Press, in a statement. “At the same time it is a direct and effective way of improving educational opportunities for children in sub-Saharan Africa, in a way which is true to our core values.”

Nation's universities attract fewer applicants in Vietnam

VietNamNet Bridge

According to statistics from the Ministry of Education and Training, the number of candidates for yesterday and today has decreased 27.2 per cent compared with last year, down to 662,096 candidates from more than 900,000.

Initial figures show that the number of candidates sitting for exams for technology universities amounted to 70 per cent of those who had applied. This was slightly higher than in previous years.

And the rate for those who turned up for exams for provincial universities was higher at 80 per cent.

However, the big surprise was that the attendance rate for those arriving for tests at universities covering foreign trade, economics and banking-finance fell to a low 50 per cent of those who applied. This is seen by some as a reflection on Viet Nam's economy.

In the capital city, HCM City, Hai Phong, Da Nang, Vinh, Can Tho and Thai Nguyen, crowds of students were a common scene as parents busily took them to more than 1,000 exam venues.

Many parents took their children to their destinations early because of the threat of rain and flash flooding in places like HCM City.
Meanwhile in Ha Noi, home to many universities and colleges, there were no traffic jams on the first day of the exam. However, police were mobilised to direct traffic on major routes leading to test venues, including Cau Giay, Kim Ma, Giang Vo, Nguyen Trai and Nguyen Luong Bang streets.

Voluntary students in green shirts were seen at bus stations and street corners to help direct students.

During yesterday's exams, the education ministry sent inspection teams to venues without notice in a new crackdown on cheating.

The teams, led by education and training Deputy Minister Bui Van Ga, did not find any violations among students sitting for entry to the University of Foreign Trade and the University of Mining and Geology and the People Police Academy.

However, 20 exam papers were cancelled at other venues because of violations. Two students were also not allowed to take the exam because they arrived late.

Two examiners at Vinh City University were also withdrawn because they signed off in the wrong place.

Candidates for the two exam periods this week and next week will total 1.4 million. 

Saturday, 7 July 2012

CAMBODIA: The culture of impunity and violence must stop

Cambodian and International civil society organizations
May 31, 2012

A Joint Statement by the Asian Human Rights Commission

Phnom Penh, 30th May 2012- We, Cambodian and International civil society organizations represented in this statement, condemn the use of armed force and escalating violence against citizens peacefully defending their land, labor and natural resources rights. We are referring to not only the events earlier last week on 22nd May, when dozens of peaceful Boeung Kak Lake (BKL) protesters were violently dispersed and two days later when fifteen (fourteen women and one male) BKL residents were sent to Prey Sar prison and charged and convicted of unfounded criminal offenses,1 but also the recent shooting incidents—the killings of environmental activist Chut Wutty2 in Koh Kong province and 14-year old girl Heng Chantha3 in Kratie province, and the shooting of three young women protesting for better working conditions in Svay Rieng province. These incidents are particularly disturbing because they indicate an increasing readiness on the part of security and military forces to use lethal force against civilians.

The year 2012 has already witnessed at least five such instances, not including numerous other human rights abuses. We are deeply concerned, shocked and saddened about this escalation of violence, particularly in disputes related to Economic Land Concessions (ELCs). Pursuant to Article 41 of the Cambodian Constitution and international conventions to which Cambodia is a party, all citizens enjoy a fundamental right to free expression, which includes the right to protect against decisions of public authorities that infringe on their rights and livelihood . In practice, the exercise of this right is all too often denied or met with violent repression.

Cambodian citizens have a right to live under the rule of law. They deserve to be protected, served with dignity and fairness based on universally agreed basic rights. Public authorities not only have a duty and obligation to ensure that a culture of impunity is never condoned but also must make fighting against impunity a priority. All instances involving the use of firearms against civilians should be promptly, thoroughly and impartially investigated. Investigations that find shootings to be “accidental” or the result of low-ranking officers acting on their own initiative should be supported by evidence gathered in a rigorous, transparent manner. At the very least, protection against threats and intimidation should be provided to witnesses and all victims should have access to effective judicial verdict and justice.

The recent shootings took place despite the fact that Prime Minister Hun Sen has made an announcement prohibiting the use of firearms against protesters4 and issued a moratorium on the granting of ELCs5. Civil society organizations welcome the Prime Minister’s much needed directives, which work to improve human rights in Cambodia. However, the Prime Minister's directives should be followed by detailed, binding regulations that highlight how public authorities—both local and provincial and armed forces—should thoroughly and systematically implement these directives.

It is necessary to fully review all existing concessions to ensure they all are fully compliant with relevant national and international legal frameworks. Gaps in resources or technical capacity should be identified and addressed, and the implementation of these decisions should be monitored and reported to the public.

We, the 122 undersigned civil society organizations, believe that violence against citizens is never acceptable and should cease immediately and will also continue to monitor individual cases related to land, labor and natural resources rights. In addition, we will seek to engage the Royal Government of Cambodia with the aim to strengthen the rule of law and to break the current cycle of violence and impunity.


This statement is endorsed by the following Cambodian and International Civil Society
Organizations:

1) 3S Rivers Protection Network (3SPN)
2) Action for Environment and Communities (AEC)
3) Action for Research and Development (ARD)
4) ActionAid International-Cambodia
5) Advocacy and Policy Institute (API)
6) Affiliated Network for Social Accountability-East Asia and the Pacific (ANSA-EAP
CAMBODIA)
7) Aide Et Action International-Cambodia
8) Alliance Action for Rural Restoration Organization (AARR)
9) Asian Human Rights Commission (AHRC)
10) Assistance to Poor Children’s Agency (APCA)
11) Australian Council for International Development (ACFID)
12) Banteay Srei (BS)
13) Buddhism for Development (BFD)
14) Building Communities Voices (BCV)
15) Burma Partnership
16) Cambodia Women's Crisis Center (CWCC)
17) Cambodia’s Media Forum on Environment (CMFE)
18) Cambodian Center for Independent Media (CCIM)
19) Cambodian Centre for Human Rights (CCHR)
20) Cambodian Children’s Trust (CCT)
21) Cambodian Civil Society Partnership (CCSP)
22) Cambodian Defenders Project (CDP)
23) Cambodian Food and Service Workers Federation (CFSWF)
24) Cambodian HIV/AIDS Education and Care (CHEC)
25) Cambodian Human Rights Action Committee (CHRAC)
26) Cambodian Human Rights and Development (ADHOC)
27) Cambodian Indigenous Youth Association (CIYA)
28) Cambodian League for the Promotion and Defense of Human Rights (LICADHO)
29) Cambodian Mental Health Nurses Association (CMHNA)
30) Cambodian National Research Organization (CNRO)
31) Cambodian Rural Development Team (CRDT)
32) Cambodian Volunteers for Society (CVS)
33) Cambodian Worker Center for Development (DWCD)
34) Cambodian Center for the Protection of Children's Rights (CCPCR)
35) Center for Advanced Study (CAS)
36) Child Hope Cambodia
37) Children and Life Association (CLA)
38) Children Development Association (CDA)
39) Christian Reformed World Relief Committee (CRWRC)
40) Christians for Social Justice (CSJ)
41) Coalition for Integrity and Social Accountability (CISA)
42) Coalition of Cambodian Farmer Community (CCFC)
43) Community Capacities for Development (CCD)
44) Community Economic Development (CED)
45) Community Empowerment and Development Team (CEDT)
46) Community Managed Development Partners (CMDP)
47) Community Peace-Building Network (CPN)
48) Concern Worldwide Cambodia
49) Cooperation Committee for Cambodia (CCC)
50) CORD South & East Asia
51) Culture and Environment Preservation Association (CEPA)
52) DanChurchAid/ChristianAid
53) Danmission-Cambodia
54) Development and Partnership in Action (DPA)
55) Development and Peace-Canada
56) Diakonia
57) Elephant Livelihood Initiative Environment (ELIE)
58) Environment and Society Organization ( ESO)
59) Environmental Protection and Development Organization(EPDO)
60) Equitable Cambodia
61) Farmer of Cambodia Organization (FOC)
62) Forum Syd
63) Friends of the Earth Indonesia (WALHI)-based in Indonesia
64) Gender and Development for Cambodia (GADC)
65) Heinrich Böll Stitfung Cambodia
66) Highlander Association (HA)
67) Housing Rights Task Force (HRTF)
68) ICCO & KiA Southeast Asia and Pacific
69) Inclusive Development International
70) Independent Democracy of Informal Economic Association (IDEA)
71) Indigenous Community Support Organization (ICSO)
72) Indigenous Rights Active Members (IRAM)
73) International Center for Conciliation (ICfC)
74) Japan International Volunteer Center (JVC)
75) Jesuit Service Cambodia
76) Kelompok Studi Konservasi (KSK)- based in Indonesia
77) Khmer Institute for National Development (KIND)
78) Khmer Youth Association (KYA)
79) Korean Missionary Society (KMS)
80) Krom Akphiwat Phum (KAWP)
81) Kunathor (TNK)
82) LICADHO Canada
83) Life with Dignity (LWD)
84) Mercy Teams International
85) Mlup Baitong (MB)
86) My Village (MVi)
87) Neak Poan Organization For Development (NOP)
88) Neutral and Impartial Committee for Free and Fair Elections in Cambodia (NICFIC)
89) NGO Committee on the Rights of the Child (NGOCRC)
90) NGO Education Partnership (NEP)
91) NGO Forum on Cambodia (NGOF)
92) Non-Timber Forest Products (NTFP)
93) Norwegian People’s Aid (NPA)-Cambodia
94) Operations Enfants du Cambodge (OEC)
95) Organization to Promote Kuy Culture (OPKC)
96) Partnership for Development in Cambodia (PADEK)
97) People in Need Cambodia (PIN-Cambodia)
98) People’s Action for Change (PAC)
99) Phum Baitong
100) Ponleu Ney Kdey SangKhum (PNKS)
101) Ponlok Khmer (PKH) based in Preah Vihear
102) RACHANA
103) Reproductive Health Association of Cambodia (RHAC)
104) Riverkids Foundation
105) Sahmakum Teang Tnaut (STT)
106) Save the Children
107) Servants of Cambodia
108) Silaka
109) Social Action for Change (SAC)
110) STAR Kampuchea
111) Strey Khmer Organization (SKO)
112) The Cambodian Center for the Protection of the Children’s Rights (CCPCR)
113) Trócaire
114) Urban Poor Development Fund (UPWD)
115) Village Focus Cambodia (VFC)
116) Volunteers for Sustainable Development (VSD)
117) WAI Bangladesh Steering Committee
118) Welthungerhilfe Cambodia (DWHH/GAA)
119) Women Association for Community Development (WACD)
120) World Rainforest Movement (WRM)
121) World Vision Cambodia (WVC)
122) Youth Resource Development Programme (YRDP)

50 things to do before you leave university

Friday, 6 July 2012

Book spotlights life for children under Khmer Rouge rule

Friday, 06 July 2012
Chhay Channyda

“One day, two boys caught a cat and banged its head to a tree trunk. They then set it on fire and tore the meat to eat by sharing with me, but this was to be a secret, otherwise we would be accused of being thieves . . . We looked like vampires eating such things,” journalist Chhay Sophal recounts in his book Mom & Angkar’s Kid, which was launched yesterday.

Sophal was 12 when Phnom Penh was was evacuated and he was sent to live in the Khmer Rouge’s child mobile unit.

His book intertwines his memoirs with interviews and research of the regime.

“I made the book’s title Mom & Angkar’s Kid because in that period, they trained us to hate our parents,” the former Reuters reporter said.

He describes an enduring guilt for “being so crazy to scorn [my parents] lives during the Khmer Rouge regime and saying that ‘I will smash them if they do something wrong for the revolutionary Angkar’”.

“I want to show the next generation about the children’s rights violations and abuse during Democratic Kampuchea,” Sophal, who is not participating in the Khmer Rouge tribunal, said.

“If there had been no January 7 [overthrow of the Khmer Rouge], I would have had an idea to smash my mom, because I was absorbed into Angkar’s ideology,” he said.

The book is fully financed by Minister for Information Khieu Kanharith.

Adhoc’s KRT Justice Program co-ordinator Latt Ky said that the Khmer Rouge’s treatment of children was akin to complete indoctrination.

“Kids were pulled out of school and all their education was political education,” Ky said. “They don’t really understand their actions and even when Angkar asks the child to kill his father and mother, the child sees no choice.”

Prince blamed 15 years on


Friday, 06 July 2012
Meas Sokchea

Funcinpec party leader Nhek Bun Chhay marked the 15th anniversary of what he called the “factional fighting” of 1997, and what many have called a bloody coup that swept Prime Minister Hun Sen to power, by sharing some of his own experiences yesterday and blaming the entire mess on Prince Norodom Ranariddh.

He said that Ranariddh, who was then sharing the prime minister’s seat with Hun Sen, had asked Bun Chhay to meet with Khmer Rouge leader Khieu Samphan without telling Hun Sen.

“This point caused uncertainty in the coalition government,” he said.

“Samdech Hun Sen asked to meet with Samdech Krom Preah [Ranariddh] to have a talk about these issues, but Samdech Krom Preah did not agree and went abroad. That’s what caused the event of July 5-6, 1997.”

When contacted yesterday, spokesman of the Norodom Ranariddh Party Pen Sangha said Bun Chhay was just scoring political points.

“Samdech Krom Preah [Ranariddh], actually, did not have any intention to create this event, because he was a winner of the election,” he said.

Over those two days in July, troops loyal to then-Second Prime Minister Hun Sen and First Prime Minister Prince Norodom Ranariddh, who led Funcinpec at the time, fought street battles in Phnom Penh.

CPP troops emerged the victor, Ranariddh went into exile in France, and the Hun Sen-led CPP has won every subsequent election.

Bun Chayy also took the occasion yesterday to pass out copies of his two-volume biography, whose title roughly translates to “An Incredible Piece of Luck Among 1,000 Risks”.

Bun Chhay said that on July 6, he had withdrawn about 1,200 troops from Phnom Penh to Kampong Chhnang province, and after that, some troops were divided into small groups to escape as a guerrilla strategy.

His men were surrounded by CPP armed forces. They tried to escape and two of his commanders were killed in the process.

He then fled to the Cambodia-Thailand border where he led a resistance movement before eventually returning to Phnom Penh and rejoining political life.

ញឹក ប៊ុនឆៃ បន្ទោស​រណឫទ្ធិ​ចំពោះ​ព្រឹត្តិការណ៍​៥-៦​កក្កដា


06 July 2012 មាស សុខជា

ភ្នំពេញៈ លោក ញឹក ប៊ុនឆៃ ប្រធាន​ប្រតិបតិ្ត​ គណបក្ស​ហ៊្វុនស៊ិនប៉ិច​បច្ចុប្បន្ន បាន​បន្ទោស​និង​ទម្លាក់​កំហុស​ ទៅ​លើ​ព្រះអង្គ​ម្ចាស់​នរោត្តម រណាឫទ្ធិ ចំពោះ​ការ​កើត​មាន​ព្រឹត្តិការណ៍​ផ្ទុះ​អាវុធ​ដ៏​បង្ហូរ​ឈាម នៅ​កណ្តាល​ទីក្រុង​ភ្នំពេញ នៅ​ថ្ងៃ​ទី ៥-៦ កក្កដា កាល​ពី ១៦ ឆ្នាំ​មុន​។

កាល ​ពី​ថ្ងៃ​ទី​ ៥-៦ កក្កដា ឆ្នាំ ១៩៩៧ មាន​ការ​ផ្ទុះ​អាវុធ​ដ៏​បង្ហូរ​ឈាម​មួយ នៅ​កណ្តាល​ទីក្រុង​ភ្នំពេញ ដែល​អ្នក​ខ្លះ​ហៅ​ថាជា​«រដ្ឋ​ប្រហារ» រវាង​កង​កម្លាំង​ ដែល​ស្មោះ​ត្រង់​នឹង​ព្រះអង្គ​ម្ចាស់​នរោត្តម រណឫទ្ធិ ដែល​កាល​នោះ​ជា​នាយក​រដ្ឋ​មន្ត្រី​ទី ១ និង​កង​កម្លាំង​ដែល​ស្មោះត្រង់ និង​លោក​ហ៊ុន សែន ដែល​កាល​នោះ​ជា​នាយក​រដ្ឋ​មន្ត្រី​ទី ២។ ការ​ផ្ទុះ​អាវុធ ដែល​មាន​ការ​បាញ់​​ផ្លោង​កាំភ្លើង​ធំ និង​ប្រើ​កង​រថ​ក្រោះ នៅ​កណ្តាល​ទីក្រុង​ភ្នំពេញ ដែល​មាន​មនុស្ស​ច្រើន​កុះករ​នោះ ត្រូវ​បាន​គេ​រាយការណ៍​ថា បាន​ធ្វើ​ឲ្យ​កង​កម្លាំង​ និង​មន្ត្រី​ដែល​ស្មោះត្រង់ ​នឹង​ព្រះ​អង្គ​ម្ចាស់​នរោត្តម រណឫទ្ធិ យ៉ាង​ហោច​ណាស់ ជាង ១០០ នាក់ ត្រូវ​បាន​គេ​សម្លាប់ ទាំង​នៅ​ក្នុង​ព្រឹត្តិការណ៍​និង​នៅ​ក្រោយ​ព្រឹត្តិការណ៍។ 

ប៉ុន្តែ​រហូត​មក​ដល់​ពេល​នេះ មិន​ត្រឹម​តែ​មិន​មាន​នរណា​ម្នាក់ ឬ​ក្រុម​ណា​មួយ ​ត្រូវ​បាន​គេ​នាំ​យក​ទៅ​ផ្តន្ទាទោស​ ប៉ុណ្ណោះ​ទេ ថែម​ទាំង​អ្នក​ដែល​គេ​មើល​ឃើញ​ថា មាន​ចំណែក​ជាប់​ពាក់ព័ន្ធ​ក្នុង​រឿង​នេះ ហាក់​បី​ដូច​ជា​បាន​នាំ​គ្នា​បំភ្លេច​ពី​ព្រឹត្តិការណ៍​នេះ​ទៅ​វិញ​។ នៅ​ក្នុង​សន្និសីទ​កាសែត​ដ៏​កម្រ​មួយ កាល​ពី​ម្សិលមិញ លោក ញឹក ប៊ុនឆៃ អតីត​មេទ័ព​គណបក្ស​ហ៊្វុនស៊ិនប៉ិច ដែល​បច្ចុប្បន្ន បាន​ថ្លែង​ថា ការ​ផ្ទុះ​អាវុធ ​ថ្ងៃ ៥-៦ កក្កដា ឆ្នាំ ១៩៩៧ ​កើត​ឡើង​ដោយ​សារ​ការ​មិន​ជឿ​ទុក​ចិត្ត​គ្នា​នៅ​ក្នុង​រដ្ឋាភិបាល​ចម្រុះ​។

លោក ញឹក ប៊ុនឆៃ ដែល​ក៏​កាន់​តំណែង​ជា​ឧប​នាយក​រដ្ឋ​មន្ត្រី នៅ​ក្នុង​រដ្ឋាភិបាល​បច្ចុប្បន្ន​ ​ដែល​មាន​សម្ព័ន្ធភាព ស្អិតល្មួត ជាមួយ​លោក​នាយក​រដ្ឋ​មន្ត្រី​ហ៊ុន សែន ហាក់​បាន​ទម្លាក់​កំហុស​ ទៅ​លើ​ព្រះ​អង្គ​ម្ចាស់ នរោត្តម រណឫទិ្ធ ចំពោះ​ការ​កើត​មាន​ព្រឹត្តិការណ៍ ថ្ងៃ ៥-៦ កក្កដា​។ លោក​បាន​គូស​បញ្ជាក់​ថា​៖ «ព្រះ​អង្គ​ (រណឫទ្ធិ) ចង់​ឲ្យ​កម្លាំង​មាន​តុល្យភាព ជាមួយ​នឹង​កង​កម្លាំង​របស់​គណបក្ស​ ប្រជាជន​កម្ពុជា ខណៈ​ពេល​ដែល​ព្រះ​អង្គ​ធ្វើ​ជា​នាយក​រដ្ឋ​មន្រ្តី​ទី ១ ព្រះ​អង្គ​មាន​កងទ័ព​តែ ២០០០០ នាក់ ហើយ​លោក ហ៊ុន សែន ​នាយក​រដ្ឋ​មន្រ្តី​ទី ២ មាន​កង​ទ័ព​រហូត​ដល់​ ១១០០០០ នាក់​។

លោក ញឹក ប៊ុនឆៃ បាន​លើក​ឡើង​ដូច្នេះ​ថា៖ «​សម្តេច​ក្រុម​ព្រះ ​បាន​នាំ​អាវុធ​ចូល​មក [កម្ពុជា]។ ព្រះ​អង្គ បាន​បញ្ជា​ខ្ញុំ​ទៅ​ជួប​លោក ខៀវ សំផន មេ​ដឹក​នាំ​ខ្មែរ​ក្រហម ចូល​ដោយ​មិន​បាន​ប្រាប់​សម្តេច ហ៊ុន សែន។ ចំណុច​នេះ​ បង្ក​ឲ្យ​មាន​ភាព​មិន​ប្រាកដ​ប្រជា ក្នុង​រដ្ឋាភិបាល​ចម្រុះ»។ លោក​បាន​បន្ថែម​ថា៖ «​សម្តេច ហ៊ុន​ សែន បាន​ស្នើ​ជួប​សម្តេច​ក្រុម​ព្រះ ដើម្បី​ពិភាក្សា​ ពី​បញ្ហា​ទាំង​នេះ ប៉ុន្តែ​សម្តេច​ក្រុម​ព្រះ​មិន​ព្រម ហើយ​ចាក​ចេញ​ទៅ​ក្រៅ​ប្រទេស​។ នោះ​ហើយ ជា​មូល​ហេតុ បណ្តាល​ឲ្យ​មាន​ព្រឹត្តការណ៍​ថ្ងៃ​ទី ៥‑៦ កក្កដា ឆ្នាំ​១៩៩៧»។ លោក ញឹក ប៊ុនឆៃ បាន​គូស​បញ្ជាក់​ទៀត​ថា៖«សម្តេច​ក្រុម​ព្រះ គួរ​ហ៊ាន​ទទួល​ខុស​ត្រូវ ចំពោះ​មួយ​ផ្នែក​ធំ នៃ​ព្រឹត្តិការណ៍​នេះ»។

បើ​ទោះ​បី​ជា​មាន​ការ​ រិះគន់​ជា​ច្រើន​ថា នៅ​ក្នុង​និង​ក្រោយ​ព្រឹត្តិការណ៍​ដ៏​បង្ហូរ​ឈាម​នោះ មាន​ការ​សម្លាប់​ក្រៅ​ច្បាប់​ ទៅ​លើ​មន្ត្រី​ដែល​ស្មោះត្រង់​នឹង​គណបក្ស​ហ៊្វុនស៊ិនប៉ិច​រហូត​ដល់​ជាង ​ ១០០ នាក់​ក្តី ក៏លោក ញឹក ប៊ុនឆៃ បាន​លើក​ឡើង​ថា វា​ជា​រឿង​ធម្មតា​ ដែល​ទាហាន​ស្លាប់ ​នៅ​ថ្ងៃ​ទី ៥‑៦ ខែ​កក្កដា ព្រោះ​ភាគី​ទាំង​ពីរ​ បាញ់​គ្នា​ទៅ​វិញ​ទៅ​មក ហើយ​ពួក​គេ តែង​តែ​ត្រូវ​បាន​សម្លាប់ ​ដោយ​សារ​គ្រាប់​កាំភ្លើង​ពី​ភាគី​ម្ខាង​ទៀត​ ប៉ុន្តែ លោក​​ក៏​បាន​ទទួល​ស្គាល់​ផង​ដែរ​ថា ទាហាន​ខ្លះ ​ត្រូវ​បាន​សម្លាប់​ក្រោយ​ពី​ចាប់ខ្លួន ដោយសារ​កំហឹង​បុគ្គល ហើយ​ទាហាន​ហ៊្វុនស៊ិនប៉ិច​ដទៃ​ទៀត ដែល​ត្រូវ​បាន​ចាប់​ខ្លួន ត្រូវ​បាន​ដោះ​លែង​ បន្ទាប់​ពី​លោក ហ៊ុន សែន បាន​ដឹង​ពី​បញ្ហា​នេះ។

នៅ ​ពេល​ទាក់ទង​កាល​ពី​ម្សិលមិញ លោក ប៉ែន សង្ហា អ្នក​នាំពាក្យ​គណបក្ស​នរោត្តម រណឫទ្ធិ ​មិន​ចង់​ធ្វើ​អត្ថាធិប្បាយ​ច្រើន​ទេ ដោយ​លោក​គ្រាន់​តែ​និយាយ​ថា អ្វី​ដែល​លោក ញឹក ប៊ុនឆៃ លើក​ឡើង គឺ​គ្រាន់​តែ​ដើម្បី​បុព្វហេតុ​នយោបាយ​ប៉ុណ្ណោះ។ លោក​បាន​បញ្ជាក់​ថា៖ «ប្រជាជន​បាន​ដឹង​ ពី​មូលហេតុ​ចម្បង​ ដែល​ធ្វើ​ឲ្យ​កើត​មាន​ព្រឹត្តិការណ៍​ថ្ងៃ​ទី ៥‑៦ ខែ​កក្កដា។ សម្តេច​ក្រុម​ព្រះ​គ្មាន​ហេតុផល​អ្វី ត្រូវ​បង្កើត​ព្រឹត្តិការណ៍​នេះ​ទេ ព្រោះ​ព្រះ​អង្គ​ជា​អ្នក​ឈ្នះ​ឆ្នោត ហើយ​ព្រះ​អង្គ​សង្ឃឹម​ឈ្នះ​ក្នុង​ការ​បោះឆ្នោត​ឆ្នាំ ១៩៩៨ ទៀត»។

នៅ​ ថ្ងៃ​នេះ​ គណបក្ស សម រង្ស៊ី នឹង​ប្រារព្ធ​ពិធី​រំឭក​ខួប ដល់​ការ​សម្លាប់​កងទ័ព​ហ៊្វុនស៊ិនប៉ិច នៅ​ថ្ងៃ​ទី​ ៥‑៦​ ខែ​កក្កដា ដោយ​ហៅ​ព្រឹត្តិការណ៍​នេះ​ថា​ជា​«រដ្ឋ​ប្រហារ» បង្កើត​ឡើង​ដោយ​លោក​ ហ៊ុន សែន នាយក​រដ្ឋ​មន្រ្តី​ទី ២ នៅ​ពេល​នោះ។ ​លោកគង់ គាំ ប្រធាន​ស្តីទី គណបក្ស សម រង្ស៊ី បាន​ថ្លែង​ថា៖ «យើង​រៀបចំ​ពិធី​នេះ​ ដើម្បី​គោរព​អ្នក​ដែល​ត្រូវ​បាន​សម្លាប់​ក្នុង​អំពើ​រដ្ឋ​ប្រហារ។ យើង​ហៅ​វា​ជា​រដ្ឋ​ប្រហារ ព្រោះ[​គណបក្ស ប្រជាជន​កម្ពុជា] បាន​បណ្តេញ [​គណបក្ស ហ៊្វុនស៊ិនប៉ិច] ដោយ​អាវុធ និង​សម្លាប់​មនុស្ស​នៅ​ក្រៅ​ប្រព័ន្ធ​តុលាការ។

លោក​នាយក​រដ្ឋ​មន្រ្តី ហ៊ុន សែន និង​មន្រ្តី​របស់​លោក តែង​តែ​លើក​ឡើង​ថា ការ​ផ្ទុះ​អាវុធ​ថ្ងៃ ៥‑៦ កក្កដា​១៩៩៧​មិន​មែន​ជា​រដ្ឋ​ប្រហារ​ទេ ប៉ុន្តែ​វា​ជា​ការ​បង្ក្រាប​លើ​កម្លាំង​អនាធិបតេយ្យ​៕ TK

WHO still unable to identify illness that killed 61 children in Cambodia


The World Health Organisation says it is too early to say whether a mixture of known diseases or something new is responsible for the deaths of more than 60 children.


A mysterious disease has killed 61 of the 62 children admitted to hospital since April, although there is no indication it is spreading from person to person. Patients suffer a high fever, followed by severe respiratory problems that progress quickly.

Dr Nima Asgari of the WHO in Phnom Penh said health workers were combing through the records of the victims, most of whom were under seven.

Thursday, 5 July 2012

ពលរដ្ឋ​ខ្មែរ​ខ្លះ​ត្អូញត្អែរ​ពី​ការ​លំបាក​សុំ​ទិដ្ឋាការ​អាមេរិក

2012-07-05
ប្រជាពលរដ្ឋ​ខ្មែរ​មួយ​ចំនួន​ដែល​សុំ​ទិដ្ឋាការ​ទៅ​​ប្រទេស​អាមេរិក បាន​រិះគន់​មន្ត្រី​ស្ថានទូត​អាមេរិក ផ្នែក​ការិយាល័យ​ផ្ដល់​ទិដ្ឋាការ​ប្រចាំ​កម្ពុជា ថា​មាន​ការ​តឹងតែង​ក្នុង​ការ​ផ្ដល់​ទិដ្ឋាការ​ឲ្យ​ពួក​គាត់ ថែម​ទាំង​ធ្វើ​ឫក្ស​ក្រអឺតក្រទម​ទៀត​ផង។

រៀងរាល់​ព្រឹក​គេ​សង្កេត​ឃើញ​ថា មាន​ប្រជា​ពលរដ្ឋ​ខ្មែរ​យ៉ាង​ហោច​ណាស់​ចាប់​ពី​២០ ទៅ ៥០​នាក់ នាំ​គ្នា​តម្រង់​ជួរ​នៅ​ស្ថានទូត​អាមេរិក ដើម្បី​សុំ​ទិដ្ឋាការ​ទៅ​អាមេរិក។
ពេល​ចេញ​មក​វិញ អ្នក​ដែល​បាន​ទិដ្ឋាការ​មាន​ទឹក​មុខ​រីករាយ។ ក៏ប៉ុន្តែ​អ្នក​ខ្លះ​ខកចិត្ត ព្រោះ​ពួក​គាត់​មិន​ត្រឹម​តែ​មិន​បាន​​ទិដ្ឋាការ​ដូច​ក្ដី​រំពឹង​ទុក​ទេ តែ​ថែម​ទាំង​អស់​ប្រាក់​ចំនួន ១៦០​ដុល្លារ ថែម​ទៀត គឺ​ប្រាក់​បង់​ថ្លៃ​សេវា​សម្រាប់​ទិដ្ឋាការ។

ជាអាទិ៍​ដូច​ជា​ប្រជា​ពលរដ្ឋ​ម្នាក់​សុំ​មិន​បញ្ចេញ​ឈ្មោះ ពោល​ទាំង​សោកស្ដាយ​ថា គាត់​នៅ​តែ​មិន​អស់​ចិត្ត មិន​ដឹង​ថាគាត់​ខ្វះ​ឯកសារ​អ្វី​បាន​ជា​ស្ថានទូត​មិន​ផ្ដល់​ទិដ្ឋាការ​ឲ្យ។
គាត់​បាន​អះអាង​ថា​គាត់​បាន​ទៅ​ចូល​រួម​ពិធី​អាពាហ៍ពិពាហ៍​កូន​នៅ​សហរដ្ឋ​អាមេរិក៖ «អ្នក ​គ្រប់​គ្នា​ដែល​គេ​ទៅ​សម្ភាស​ដូច​ខ្ញុំ អ្នក​ណា​ក៏​គេ​ខឹង ហើយ​គេ​ស្ដាយ​លុយ​គេ​ដែល​បង់​អស់ ១៦០​ដុល្លារ។ សម្ភាសន៍​ហ្នឹង គ្មាន​អ្នក​ណា​បាន​សម្ភាស​ច្រើន សួរ​តែ​ពីរ​បី​ម៉ាត់​ថា ឯកសារ​អ្នក​ឯង​អត់​គ្រប់​ទេ។ ដល់​ពេល​គេ​សួរ​ហេតុ​អី​បាន​មិន​គ្រប់ មិន​គ្រប់​ហ្នឹង​ខ្វះ​ស្អី? គេ​អត់​ប្រាប់​ថា​ខ្វះ​ស្អី ទេ។ លុយ ១៦០​ដុល្លារ​គេ​ពិបាក​រក​ណាស់​ដល់​សួរ​តែ​ពីរ​បី​ម៉ាត់​ស្រាប់​តែ​ឲ្យ​គេ​ ធ្លាក់»

ចំណែក​អ្នក​សុំ​ទិដ្ឋាការ​មិន​មែន​អន្តោប្រវេសន៍​ម្នាក់​ទៀត​ដែល​សុំ​មិន ​បញ្ចេញ​អត្ត​សញ្ញាណ ដែល​ធ្លាប់​សម្ភាសន៍​ធ្លាក់​ដូច​គ្នា​ដែរ​នោះ ក៏​អះអាង​ប្រហាក់​ប្រហែល​គ្នា​នេះ​ដែរ ៖ «ជាក់​ស្ដែង​ខ្ញុំ​ក​ទទួល​ អ៊ីចឹង​ដែរ។ ការ​សួរ​របស់​អ្នក​សម្ភាស​ហ្នឹង​ហាក់​មិន​យក​ចិត្ត​ទុក​ដាក់​ជាមួយ​នឹង​អ្នក ​បេក្ខជន​ដែល​ត្រូវ​ទៅ​សម្ភាសន៍ ឬ​ក៏​គាត់​អាច​មើល​ប្រវត្តិ​យើង​ហើយ​ក៏​មិន​ដឹង យើង​អត់​ដឹង​រឿង​របស់​គាត់»
ទិដ្ឋាការ​មិន​មែន​អន្តោប្រវេសន៍​ជាទូទៅ​គេ​សម្គាល់​ថា ជា​ទិដ្ឋាការ​ទេសចរណ៍ ឬ​ទិដ្ឋាការ​សម្រាប់​ទៅ​លេង​សហរដ្ឋ​អាមេរិក​ជា​បណ្ដោះ​អាសន្ន​សម្រាប់​ធ្វើ​ ការងារ ធ្វើ​មុខ​ជំនួញ ទេសចរណ៍ ឬ​ទៅ​សិក្សា។

លោក ហុក ប៊ុនលី រស់​នៅ​ភ្នំពេញ ដែល​លោក​អះអាង​ថា មាន​បង​ប្អូន​មាន​គូ​ដណ្ដឹង​នៅ​អាមេរិក ហើយ​សុំ​ទិដ្ឋាការ​អន្តោប្រវេសន៍​ទៅ​នៅ​អាមេរិក​មិន​បាន បាន​រំលឹក​ថា ជួនកាល​មន្ត្រី​ស្ថានទូត​សម្ភាស​អ្នក​ដាក់​ពាក្យ​សុំ​ទិដ្ឋាការ ស្ដាប់​ទៅ​ប្រៀប​ដូច​ជា​ប៉ូលិស​សួរ​ចម្លើយ​ជនសង្ស័យ​បទ​ល្មើស​អ្វី​មួយ​ទៅ​ វិញ។

លោក ហុក ប៊ុនលី៖ «ពេល​សួរ​សំណួរ​ខ្លះ​ហាក់​ដូច​ជា​ដេញ​ដោល​មែន​ទែន ថា​យើង​ស្គាល់​គូ​ដណ្ដឹង​យើង​ហ្នឹង​ពេល​ទំនេរ​ចូល​ចិត្ត​ធ្វើ​អី? ហ្នឹង​តាម​គេ​សួរ​ណា។ យើង​ថា ចូល​ចិត្ត​មើល​សៀវភៅ ហើយ​គេ​សួរ​ថា សៀវភៅ​ហ្នឹង​សៀវភៅ​អី? យើង​ថា​សៀវភៅ​រឿង អ៊ីចឹង​គេ​សួរ​ទៀត​ថា រឿង​អី? ដេញ​ដោល​រហូត​អ៊ីចឹង​រហូត​ដល់​យើង​ឆ្លើយ​អត់​ចេញ។ ចុះ​អ្នក​ណា​ហើយ​ទៅ​ដឹង​ទាំង​អស់ បើ​គូ​ដណ្ដឹង​នៅ​នោះ​យើង​នៅ​នេះ។ មួយ​សំណួរ​ទៀត​ដែល​ពិបាក​ឆ្លើយ​ហ្នឹង​មិន​ដឹង​យ៉ាង​ម៉េច មាន​ន័យ​ថា គេ​សួរ​ដេញដោល​យើង​មែនទែន​ចង់​ទម្លាក់ ឬ​យ៉ាង​ម៉េច​ទេ។ គេ​សួរ​ថា ចុះ​ក្រៅពី​មើល​សៀវភៅ​រឿង​ធ្វើ​អី​ទៀត? អ៊ីចឹង​គាត់​ថា កីឡា។ កីឡា​អី​គេ? វ៉ៃ​ហ្គោល វ៉ៃ​ជាមួយ​អ្នក​ណា? មិត្តភ័ក្ដិ​គេ​សួរ​ថា មិត្ត​ភក្ដិ​ឈ្មោះ​អី? ចុះ​ម៉េច​ដឹង​ឈ្មោះ​អី មិត្ត​ភក្ដិ​នៅ​អាមេរិក​នោះ ​ហើយ​យើង​នៅ​ស្រុក​ខ្មែរ​នេះ។ អ៊ីចឹង​យើង​ឆ្លើយ​អត់​ចេញ។ អ៊ីចឹង​គេ​ថា អ្នក​ឯង​ស្គាល់​គ្នា​មិន​ទាន់​ច្បាស់​ទេ គេ​មិន​អាច​ឲ្យ​វីសា​ទៅ​បាន​ទេ។ អ្វី​ដែល​គេ​សួរ​ដេញ​ៗ​ទាល់​យើង​ទាល់​គេ​វាយ​តម្លៃ​យក​បណ្ដោយ។ អ្នក​ដែល​ត្អូញត្អែរ​ភាគ​ច្រើន​មាន​បញ្ហា​អ៊ីចឹង​ឯង»

ទោះ​យ៉ាង​ណា ការ​ត្អូញត្អែរ​នេះ​ត្រូវ​បាន​មន្ត្រី​ទំនាក់​ទំនង​កិច្ចការ​សាធារណៈ​នៃ​ ស្ថានទូត​អាមេរិក​ប្រចាំ​ទីក្រុង​ភ្នំពេញ លោក សន មគ្គិនថស្ស (Sean J. McItosh) ឆ្លើយ​បំភ្លឺ​ថា មន្ត្រី​ស្ថានទូត​ធ្វើការ​គោរព​ទៅ​តាម​វិជ្ជាជីវៈ​របស់​ខ្លួន និង​គោរព​សេចក្ដី​ថ្លៃ​ថ្នូរ​របស់​មនុស្ស ដើម្បី​ធ្វើ​ឲ្យ​ប្រាកដ​ប្រជា​ថា ការ​ផ្ដល់​ទិដ្ឋាការ​ឲ្យ​ទៅ​អ្នក​សុំ​គី​មិន​មែន​ជន​ឆបោក។ ចំពោះ​តម្លៃ​សេវា​ទិដ្ឋាការ ១៦០​ដុល្លារ  លោក​អធិប្បាយ​តាម​សារ​អេឡិចត្រូនិក​ថា នេះ​ជា​គោលការណ៍​សកល​របស់​រដ្ឋាភិបាល​អាមេរិក ដែល​បាន​សម្រេច​ដំឡើង​ថ្លៃ​ទិដ្ឋាការ​ពី​ចំនួន ១៤០ ទៅ ១៦០ ដុល្លារ ដើម្បី​តម្រូវ​ទៅ​នឹង​សេចក្ដី​ត្រូវការ និង​ការ​រៀបចំ​ទុកដាក់​ឯកសារ និង​សេវា​ទិដ្ឋាការ។

តម្លៃ​ទិដ្ឋាការ​បារាំង ៧៥ ទៅ ៧៨​ដុល្លារ កាណាដា ៧៥​ដុល្លារ អូស្ត្រាលី ២០​ដុល្លារ។ តម្លៃ​ទិដ្ឋាការ​ដែល​ថោក​ជាង​គេ​ទិដ្ឋាការ​ទៅ​ប្រទេស​ជប៉ុន គឺ​តម្លៃ​ត្រឹម​តែ ៣​ម៉ឺន​រៀល ហើយ​បើ​សម្ភាស​យក​ទិដ្ឋាការ​ធ្លាក់​ក៏​ស្ថានទូត​មិន​យក​ប្រាក់​ដែរ។

ស្រប​ពេល​នេះ​ដែរ ក៏​មាន​ពាក្យ​រិះគន់​មន្ត្រី​ស្ថានទូត​ផ្នែក​ការិយាល័យ​ទិដ្ឋាការ​ដែរ ដូច​ជា​ថា ស្ថានទូត​អាមេរិក មិន​រើស​បុគ្គលិក​ខ្មែរ​ធ្វើ​ការ​មាន​តែ​បុគ្គលិក​ជនជាតិ​អាមេរិក​ដែល​ពិបាក ​ក្នុង​ការ​ប្រាស្រ័យ​ទាក់​ទង​គ្នា​ជា​ភាសា​ខ្មែរ​ពេល​សម្ភាសន៍។ ក៏​ប៉ុន្តែ​លោក សន មគ្គិនថស្ស ឆ្លើយ​ថា ស្ថានទូត​មាន​ទាំង​បុគ្គលិក​ខ្មែរ​ទាំង​អាមេរិក ធ្វើ​ការងារ​គ្រប់​គ្រាន់។ ម្យ៉ាង​វិញ​ទៀត ក្រុម​មន្ត្រី​ទាំង​នោះ​បាន​ទទួល​ការ​ហ្វឹកហាត់​ការងារ​យ៉ាង​ស្ទាត់​ជំនាញ​ មុន​បញ្ជូន​មក​ធ្វើការ​នៅ​ទី​នេះ។
ចំពោះ​ការ​អះអាង​របស់​លោក សន មគ្គិនថស្ស ត្រូវ​បាន​លោក កុយ គួង អ្នក​នាំ​ពាក្យ​ក្រសួង​​ការបរទេស​កម្ពុជា គាំទ្រ។

លោក​​បញ្ជាក់​​ថា រូប​លោក​ផ្ទាល់​​ត្រូវ​មន្ត្រី​ទូត​អាមេរិក​សម្ភាស​ពេល​ថ្មី​នេះ ពេល​លោក​អញ្ជើញ​ទៅ​អាមេរិក​ជា​ផ្លូវ​ការ​រដ្ឋ៖ «មិន ​មែន​ដូច​​គេ​ត្អូញត្អែរ​​អ៊ីចឹង​ទេ គឺ​មាន​បុគ្គលិក​ខ្មែរ​ធ្វើ​ការ​នៅ​ហ្នឹង​ដែរ។ ជនជាតិ​បរទេស​មិន​មែន​ខ្មែរ​គេ​និយាយ​ភាសា​ខ្មែរ​ខ្ញុំ​អាច​ស្ដាប់​បាន។ ប៉ុន្តែ​ខ្លាច​​ខ្មែរ​ទៀត​​ស្ដាប់​មិន​បាន ហើយ​បទពិសោធន៍​មិន​យូរ​ពេក​ទេ ​ទើប​ថ្មី​ៗ​ប៉ុន្មាន​​ខែ​មុន​នេះ​ទេ។ ខ្ញុំ​បាន​ឃើញ​ដោយ​​​ផ្ទាល់ គឺ​មាន​បុគ្គលិក​ខ្មែរ​ធ្វើ​ការ​នៅ​ក្នុង​ហ្នឹង​ដែរ។ ខ្ញុំ​អត់​ដឹង​ថា អ្នក​ដទៃ​​ហ្នឹង​គេ​ជួប​ស្ថានភាព​ខុស​ពី​ខ្ញុំ ផ្សេង ខ្ញុំ​គ្មាន​យោបល់​ទេ។ តម្លៃ​ទិដ្ឋាការ​​ខ្ញុំ​អត់​ដឹង​ទេ​ ពីព្រោះ​កាល​គេ​ហៅ​ខ្ញុំ​ទៅ​សម្ភាសន៍​ហ្នឹង គេ​អត់​បាន​ទារ​តម្លៃ​ទិដ្ឋាការ​ពី​ខ្ញុំ​ទេ។ ប្រហែល​​ជា​ខ្ញុំ​​ជា​មន្ត្រី​រាជការ​ដែល​ត្រូវ​គេ​អញ្ជើញ​ក៏​មិន​ដឹង​ដែរ»
តែ​​ប្រជាពលរដ្ឋ​ខ្លះ​បាន​បន្លុយ​ពាក្យ​ថា មន្ត្រី​ស្ថានទូត​អាមេរិក ពិត​ជា​ទទួល​រាក់​ទាក់​លោក កុយ គួង ដូច្នេះ​​ពិត​មែន​ហើយ ព្រោះ​លោក កុយ គួង ជា​មន្ត្រី​រាជការ​មាន​មុខ​មាត់​មួយ​រូប ហើយ​ត្រូវ​បាន​មន្ត្រី​រដ្ឋាភិបាល​អាមេរិក​អញ្ជើញ​ទៅ​ទៀត វា​ពិត​ជា​គ្មាន​បញ្ហា​អ្វី​កើត​ឡើង​ទេ។

គេ​នៅ​ចាំ​បាន​ថា ស្ថានទូត​អាមេរិក​បាន​បិទ​ទ្វារ​ការិយាល័យ​ទិដ្ឋាការ​ម្ដង​រួច​មក​ហើយ ហើយ​បាន​បណ្ដេញ​បុគ្គលិក​ខ្មែរ​បម្រើការ​ផ្នែក​ការិយាល័យ​ទិដ្ឋាការ ៣​នាក់ ទាក់​ទង​រឿង​អាស្រូវ​ផ្ដល់​ទិដ្ឋាការ​មិន​ប្រក្រតី​នៅ​ឆ្នាំ​២០០២។ ពេល​នោះ អ្នក​សុំ​ទិដ្ឋាការ​ទៅ​អាមេរិក ត្រូវ​ធ្វើ​ដំណើរ​ទៅ​ស្ថានទូត​អាមេរិក​ប្រចាំ​បាងកក ប្រទេស​ថៃ។

ប្រភព​ដែល​ដឹង​រឿង​នេះ បាន​រំលឹក​ដោយ​សុំ​មិន​បញ្ចេញ​ឈ្មោះ​ថា អំពើ​ពុករលួយ​នោះ​បាន​ប៉ះពាល់​​កិត្តិយស​ខ្មែរ​យ៉ាង​ខ្លាំង ដោយសារ​ការ​ផ្ដល់​ទិដ្ឋាការ​កាល​នោះ​ឲ្យ​ទៅ​ប្រជាពលរដ្ឋ រួម​ទាំង​មន្ត្រី​រាជការ​មួយ​ចំនួន​ដែល​ឆបោក ព្រោះ​ពួក​គេ​លាក់​ខ្លួន​សម្ងំ​រស់​នៅ​អាមេរិក មិន​វិល​មក​ស្រុក​វិញ៖ «ខ្ញុំ ​ស្គាល់​ខាង​សម្ដែង​សាលា​វិចិត្រ​សិល្បៈ កូន​សិស្ស​វិចិត្រ​សិល្បៈ​មួយ​ចំនួន​ទៅ​សម្ដែង រួច​នៅ​ហ្នឹង ហើយ​មាន​មន្ត្រី​ច្រើន​ទៅ​ហើយ​អត់​មក​វិញ​ក៏​មាន​ដែរ។ កាល​ហ្នឹង​សម្បូរ​អ្នក​អាច​មាន​​លទ្ធភាព​គេច​ទៅ​ហ្នឹង​បាន​ច្រើន»

ប្រភព​ខ្លះ​អះអាង​ថា មាន​ប្រជាពលរដ្ឋ​ខ្មែរ​ខ្លះ មាន​គំនិត​ចង់​ទៅ​រស់​នៅ​ប្រទេស​អាមេរិក ​ព្រោះ​យល់​ថា អាមេរិក​ជា​ប្រទេស​អ្នក​មាន ស្រួល​រស់​នៅ​។ ដូច្នេះ​ហើយ​ទើប​មាន​ខ្មែរ​ខ្លះ​ព្យាយាម​ទៅ​ទាំង​ស្រប​ច្បាប់ និង​ខុស​ច្បាប់​ដើម្បី​ទៅ​រស់​នៅ​ប្រទេស​អាមេរិក។

បើ​ទោះ​បី​ជា​មាន​អ្នក​រិះគន់​យ៉ាង​ណា​ក្ដី ក៏​មាន​អ្នក​ដែល​បាន​ទទួល​ទិដ្ឋាការ​ទៅ​អាមេរិក កោត​សរសើរ​គោលនយោបាយ​ស្ថានទូត​អាមេរិក ក្នុង​ការ​ផ្ដល់​ទិដ្ឋាការ​នា​បច្ចុប្បន្ន​នេះ​ច្រើន​ដែរ។
លោក សាន សេដ្ឋា ប្រជាពលរដ្ឋ​រស់​នៅ​ភ្នំពេញ ដែល​ដឹង​រឿង​អ្នក​ក្លែង​បន្លំ​មន្ត្រី​ស្ថានទូត​អាមេរិក​កន្លង​មក បាន​សំណូមពរ​ឲ្យ​មន្ត្រី​ស្ថានទូត​ដែល​ធ្វើ​ការ​ទាក់ទង​ការ​ផ្ដល់​ទិដ្ឋាការ ​ទាំង​អន្តោប្រវេសន៍ និង​ទិដ្ឋាការ​មិន​មែន​អន្តោ​ប្រវេសន៍ ឲ្យ​ផ្ដល់​ចំ​ជន​ដែល​ត្រូវ​ការ​ទិដ្ឋាការ​ពិត​ប្រាកដ​ជា​ជាង​ផ្ដល់​ឲ្យ​ជន​ ឆបោក ដែល​ធ្វើ​ឲ្យ​ប៉ះពាល់​ដល់​មោទនភាព​ជាតិ​ខ្មែរ​ដែរ។

តួលេខ​ស្ថានទូត​អាមេរិក​បង្ហាញ​ថា ស្ថានទូត​អាមេរិក​បាន​ផ្ដល់​ទិដ្ឋាការ​ដល់​ពលរដ្ឋ​កម្ពុជា ដែល​មិន​មែន​អន្តោប្រវេសន៍​ទៅ​អាមេរិក ចំនួន ៣.៤៤៣​នាក់ នៅ​ឆ្នាំ​២០០៩ និង ៣.៥១៣​នាក់ ក្នុង​ឆ្នាំ​២០១០។

ចំពោះ​សំណួរ​របស់​អ្នក​សុំ​ទិដ្ឋាការ​មិន​មែន​អន្តោប្រវេសន៍​ខ្លះ​ថា តើ​គាត់​​ត្រូវ​មាន​ឯកសារ​អ្វី​ខ្លះ​ទើប​ស្ថានទូត​ផ្ដល់​ទិដ្ឋាការ​ជូន?

លោក សន មគ្គិនថស្ស ឆ្លើយ​ថា គឺ​មាន ៥​ចំណុច។ ចំណុច​ទី​១ អ្នក​ដាក់​ពាក្យសុំ​គឺ​ជា​អ្នក​មានបំណង​ទៅ​លេង ធ្វើ​ជំនួញ ឬ​ព្យាបាល​សុខភាព។ ចំណុច​ទី​២ គឺ​ត្រូវ​បញ្ជាក់​ពេលវេលា​ស្នាក់​នៅ​ច្បាស់​លាស់។ ទី​៣ ត្រូវ​មាន​ភស្តុតាង​បញ្ជាក់​អំពី​មូលនិធិ ឬ​ប្រាក់​ចំណាយ​នៅ​ពេល​ស្នាក់​នៅ​អាមេរិក។ ទី​៤ ត្រូវ​មាន​ភស្តុតាង​បញ្ជាក់​អំពី​ចំណង​ទាក់​ទង​សង្គម និង​សេដ្ឋកិច្ច​នៅ​បរទេស។ ទី​៥ ត្រូវ​មាន​លំនៅឋាន​ក្រៅ​ប្រទេស​អាមេរិក រួម​ទាំង​មាន​ចំណង​ទាក់ទង​ធានា​ថា ពួក​គាត់​ពិត​ជា​ត្រឡប់​វិញ​បន្ទាប់​ពី​បាន​​ស្នាក់​នៅ​ប្រទេស​អាមេរិក​រួច​ ហើយ៕

The 2024 Workshops for Foreign Confucius Institute Directors on June 13-21, 2024 at Sichuan Province, China

My sincere thanks and gratitude go to my respectful Rector, H.E. Sok Khorn , and the Chinese Confucius Institute Director, Prof. Yi Yongzhon...